Page 25 - 3Abdullahın not defteri.indd
P. 25
Abdullah’ın
—Aaaa! Ben sana bir hediye getirmiştim. Hadi gel odadan
alalım, dedi Abdullah’a.
Damdan inip eşyaların olduğu odaya gittiler. Ali valizden
hediye paketini çıkarıp Abdullah’a verdi. Paketi heyecanla
açan Abdullah:
—Gözlerime inanamıyorum, bir teleskop! Çok teşekkür
ederim Ali!
— Güle güle kullan! İstersen yıldızlara bakalım, ne dersin?
—Hadi, hemen bakalım!
İki arkadaş, babalarının yanına dama çıkıp teleskopla gök-
yüzüne bakmaya başladılar. Yıldızlar çok yakın görünüyordu.
Ellerini uzattıklarında adeta onlara dokunacakmış gibiydiler.
Gözlerini gökyüzünden ayıramıyorlardı. Çünkü Allah, gök-
yüzünü muhteşem bir şekilde yaratmış ve yıldızlarla süs-
lemişti. Yıldızların bu muhteşem görüntüsü, bir şehrin ışıkla-
rının geceleyin uzaktan bakıldığındaki görüntüsünü andırı-
yordu. Bir Ali bakıyordu bu eşsiz güzelliklere, bir Abdullah…
Orhan Bey, çocuklara:
—Yıldızlar gökyüzüne takılmış birer kandil gibi ışıl ışıl par-
lıyor değil mi çocuklar?
Çocuklar:
—Evet…
Ali, amcasına sordu:
—Nasıl oluyor da hiç sönmüyorlar?
Abdullah:
—Üstelik onları havada asılı tutan hiçbir şey yok.
25
